Mogilany chcą dwóch nowych dróg S7 Kraków – Myślenice

Po przedstawieniu przez GDDKiA sześciu możliwych wariantów przebiegu S7 z Krakowa do Myślenic, mieszkańcy okolicznych regionów zaczęli wyrażać swoje niezadowolenie i rozpoczęli protesty. Ustalenie korzystnego dla wszystkich przebiegu tej ekspresówki jest potrzebne na wczoraj. Lokalna społeczność regularnie odczuwa kłopoty z obecnym stanem na drogach w tej okolicy. List otwarty w tej sprawie wysłał do Dariusza Klimczaka i Generalnej Dyrekcji Sylwester Szefer – dziennikarz z Mogilan, a także były przewodniczący Stowarzyszenia Mieszkańców Gminy Mogilany.

Na wstępie wskazał jednak, że aby naprawdę odkorkować Zakopiankę – jego zdaniem - potrzebna jest nie jedna, ale dwie nowe drogi. Jedna po wschodniej stronie Krakowa – jako przedłużenie obecnej trasy S7. Druga od zachodu – przejmująca ruch z autostrady A4. Jak argumentuje, takie rozwiązanie odciąży jednocześnie zatłoczoną południową obwodnicę Krakowa. Podobny pomysł przedstawił już trzy lata temu zespół ekspertów powołany przez prezydenta Krakowa.

List otwarty ws. S7

„Pobudkę w Mogilanach mamy ok. 4–5 rano. O tej porze Zakopianka huczy najmocniej. Ruszają tiry i ciężarówki, których jeszcze kilka lat temu było znacznie mniej. Ruch rośnie z roku na rok, a hałas staje się coraz bardziej dokuczliwy. Stopery w uszach nie zawsze pomagają. Okna pozostają zamknięte nawet latem, bo inaczej nie da się wytrzymać. Ogród – niegdyś miejsce odpoczynku – dziś jest bezużyteczny, bo jazgot wręcz ogłusza.

Od kilku lat naprawdę trudno tu żyć. To nie tylko huk, lecz także stale narastające zapylenie, smród spalin i ścieranych hamulców.

Pierwsze pismo z prośbą o ekrany akustyczne wysłaliśmy do Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad niemal 20 lat temu. Potem były kolejne – dziś już nikt ich nie liczy. Normy hałasu są stale przekraczane, ale kogo to tak naprawdę obchodzi? Nawet Rzecznik Praw Obywatelskich odpowiedział dopiero po ponad trzech latach, tłumacząc się nadmiarem wniosków i pytając, czy sprawa „jest jeszcze aktualna”. Odpisaliśmy, że jak najbardziej. Minęły kolejne dwa lata — odpowiedzi brak.

Na jednym z najbardziej ruchliwych odcinków w Polsce, między Krakowem a Myślenicami, nie ma ekranów akustycznych. Ministrowie i dyrektorzy GDDKiA się zmieniają, a los ludzi mieszkających przy Zakopiance pozostaje taki sam, a właściwie jest coraz gorszy.

Od pewnego czasu na nasze petycje otrzymujemy absurdalną odpowiedź, że ekrany nie są potrzebne, bo powstanie nowa S7, która odciąży Zakopiankę. Kiedy? Gdzie? Za 30, a może 50 lat? Rzeczywiście, niebawem problem zniknie, bo obecne pokolenie mieszkańców wymrze albo się wyprowadzi.

„Nowa S7” budzi protesty — i trudno się dziwić. Protestują jednak nie ci, którzy mieszkają przy Zakopiance, lecz ci, którzy boją się, że ktoś im zafunduje taki sam koszmar. Trudno mieć zaufanie do władz, które od dekad nie reagują na dramat ludzi mieszkających przy tej drodze.

Jednym z ostatnich przykładów ignorancji jest sytuacja przy nowym wiadukcie w Gaju – inwestycji, o którą sami mieszkańcy walczyli przez lata. Przeznaczono na nią kilkadziesiąt milionów złotych, lecz nie przewidziano postawienia w tym miejscu ekranów akustycznych, które ochroniłyby pobliskie domy. Niektóre z nich zostały odsłonięte, przez co hałas stał się bardziej uciążliwy. Dlaczego nikt nie pomyślał, że w tych domach mieszkają ludzie, którzy chcą czasem otworzyć okno albo wyjść do ogrodu?

Mieszkańcy Mogilan i innych miejscowości na trasie Kraków–Myślenice tracą szacunek do polskiego państwa, które przez lata nie potrafiło – lub nie chciało – zadbać o zwykłych obywateli. Na Zakopiance, zbudowanej w latach siedemdziesiątych, zginęło ponad 40 mieszkańców naszej gminy, w tym kilku moich sąsiadów.

Dziś jest lepiej pod względem bezpieczeństwa — dzięki kładkom i wiaduktom, które powstały po licznych protestach i blokadach. Ale problem hałasu i zanieczyszczenia powietrza wciąż pozostaje tematem tabu. Od hałasu i smogu umiera się powoli, bez kamer i statystyk. A takie cierpienie nie robi na decydentach żadnego wrażenia.

Co nam pozostaje? Wyprowadzić się — młode pokolenie już to zrobiło. Tylko dokąd? „Wznoszę swe oczy ku górom: Skądże nadejdzie mi pomoc?”.”

Trzy argumenty za dwiema drogami

W postscriptum mieszkaniec Mogilan ponownie zaznaczył, że mieszkańcy potrzebują dwóch nowych dróg, argumentując to trzema konkretnymi argumentami. Pierwszym jest rekordowa skala natężenie ruchu między aglomeracją krakowską a Myślenicami, gdzie na odcinku Kraków – Mogilany dobowy ruch przekraczał w 2023 roku średnio 57 tys. pojazdów na dobę, a w perspektywie dekady może wzrosnąć nawet do 70 tys., czyli czterokrotnie więcej niż średnia krajowa dla dróg krajowych w Polsce.

– Zakopianka jest dziś tak przeciążona, że ruch „wylewa się” na okoliczne wsie, blokując wąskie lokalne drogi i przenosząc hałas i spaliny na niegdyś spokojne miejscowości. Mieszkańcy tracą bezpieczeństwo i możliwość normalnego życia nawet w tych wioskach, które są oddalone kilka kilometrów od Zakopianki. W tej sytuacji budowa brakującego odcinka S7 jest absolutnie niezbędna. Wiedzą o tym również protestujący. Zaniechanie inwestycji byłoby dla wszystkich katastrofą. Złym rozwiązaniem jest także pomysł poprowadzenia nowej S7 starym śladem, przez poszerzenie dotychczasowej Zakopianki o trzeci pas. Oznaczałoby to masowe wyburzenia: nie tylko domów, ale też nowo powstałych kładek, wiaduktów — wszystkiego, w co mieszkańcy oraz państwo zainwestowali w ostatnich latach – argumentuje dziennikarz.

Drugim argumentem jest to, że nowa S7 nie powinna rozpoczynać się w środku zakorkowanej południowej obwodnicy Krakowa, będącej jednocześnie odcinkiem A4. Szefer przekonuje, że nawet po poszerzeniu do trzech pasów pozostanie ona przeciążona, ponieważ obsługuje również stale rosnący lokalny ruch mieszkańców całej aglomeracji.

Ostatnim powodem jest fakt, iż ogromny ruch w stronę Zakopanego pojawia się również autostradą A4 ze Śląska, dlatego potrzebna jest nowa droga zaczynająca się już w regionie Balic albo nawet wcześniej.

– Te dwie nowe trasy stworzą dodatkową, w pełni funkcjonalną obwodnicę Krakowa i odblokują południową część aglomeracji. Wymaga to jednak myślenia perspektywicznego. Tam, gdzie go brakuje, powstają sytuacje takie jak na Zakopiance między Krakowem a Myślenicami — z infrastrukturą, która od lat nie nadąża za rzeczywistością i zamiast rozwiązywać problemy, jedynie je potęguje. Nowe inwestycje muszą być planowane z uwzględnieniem zarówno ruchu tranzytowego, jak i potrzeb mieszkańców, zapewniając im skuteczną ochronę przed hałasem i zanieczyszczeniem środowiska – podsumowuje.